نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 547
ما را رها كردى، آنها را گمراه شمردى، و گمان كردى آنها در آتش دوزخند! او
گفت: راستى من از عذاب خدا مىترسم!، شخص سرزنش كننده گفت:
اگر چيزى از اموالت را به من دهى و به سوى شرك بازگردى من عذاب تو را بر گردن
مىگيرم! وليد بن مغيره اين كار را كرد، ولى مالى را كه بنا بود بپردازد جز قسمت
كمى از آن را نپرداخت! آيه فوق نازل شد و وليد را بر روى گرداندن از ايمان نكوهش
كرد [1]
تفسير: هر كس مسئول اعمال خويش است
در آيات گذشته سخن از اين بود كه خداوند بدكاران را در برابر اعمال بدشان كيفر
مىدهد و نيكوكاران را پاداش، چون ممكن است بعضى تصور كنند مىشود كسى را به گناه
ديگرى كيفر داد، يا گناه ديگرى را بر گردن گرفت آيات در مقام نفى اين توهم برآمده،
و اين اصل مهم اسلامى را كه نتيجه اعمال هر كس فقط به خود او باز مىگردد تشريح
مىكند:
نخست مىفرمايد:" آيا آن كس را كه از اسلام (يا از انفاق) روى گرداند
مشاهده كردى"؟! (أَ فَرَأَيْتَ الَّذِي
تَوَلَّى).
***
" و كمى مال داد و از انفاق (يا از پرداخت مال بيشتر) امساك كرد"
(به گمان اينكه ديگرى مىتواند بار گناهان او را بر دوش گيرد)
[1] اين شان نزول را نيز" مجمع
البيان" و" قرطبى" و" روح البيان" و" روح
المعانى" و بعضى ديگر از تفاسير نقل كردهاند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 547