اعمال و افعال او با خبر نباشد، و جزاى هر كدام را به اندازه لازم ندهد؟

پس اين علم بى پايان پشتوانه عدالت مطلقه او است.

2-" كبائر الاثم" چيست؟

در مورد گناهان كبيره كه در چند آيه قرآن به آن اشاره شده‌ [1] مفسران از يك سو، و فقهاء و محدثان از سوى ديگر سخن بسيار گفته‌اند.

بعضى همه گناهان را كبيره مى‌دانند، چون در برابر خداوند بزرگ هر گناهى بزرگ است.

در حالى كه بعضى ديگر" كبيره" و" صغيره" را امر نسبى تلقى كرده، و هر گناهى را نسبت به گناه مهمتر صغيره مى‌دانند، و نسبت به گناه كوچكتر كبيره.

جمعى نيز معيار در كبيره بودن را وعده عذاب الهى نسبت به آن در متن قرآن دانسته‌اند.

گاه نيز گفته شده كه" گناه كبيره" هر گناهى است كه حد شرعى در مورد آن جارى مى‌گردد.

ولى از همه بهتر اينكه گفته شود با توجه به اينكه تعبير به" كبيره" دليل بر عظمت گناه است هر گناهى كه يكى از شرائط زير را داشته باشد كبيره محسوب مى‌شود:

الف- گناهانى كه خداوند وعده عذاب در باره آن داده است.

ب- گناهانى كه در نظر اهل شرع و لسان روايات با عظمت ياد شده.

ج- گناهانى كه در منابع شرعى بزرگتر از گناهى شمرده شده كه جزء كبائر است.

[1] نساء آيه 31 و شورى آيه 37- و آيات مورد بحث.