از خير و ثواب دور مى‌كند، لذا معمولا به گناهان اطلاق مى‌شود.

" لمم" (بر وزن قلم) به گفته" راغب" در" مفردات" به معنى نزديك شدن به گناه است، و از گناهان صغيره نيز تعبير به لمم مى‌شود، اين واژه در اصل از ماده" المام" گرفته شده كه به معنى نزديك شدن به چيزى بدون انجام آن است و گاه به اشياء قليل و كم نيز اطلاق شده است (اطلاق آن بر گناه صغيره نيز به همين جهت است).

مفسران نيز تفسيرهايى در همين حدود براى" لمم" ذكر كرده‌اند، بعضى آن را به" گناه صغيره"، و بعضى به" نيت معصيت بدون انجام آن"، و بعضى به" معاصى كم اهميت" تفسير كرده‌اند.

گاه نيز گفته شده است كه" لمم" هر گونه گناه را اعم از صغيره و كبيره شامل مى‌شود مشروط بر اينكه عادت نشده باشد، و گاه گاه اتفاق بيفتد، و انسان متذكر گردد و توبه كند.

در روايات اسلامى نيز تفسيرهاى گوناگونى براى اين واژه آمده است، در حديثى از امام صادق مى‌خوانيم كه در تفسير اين آيه فرمود:

هو الذنب يلم به الرجل فيمكث ما شاء اللَّه، ثم يلم به بعد:

" منظور گناهى است كه انسان به سراغ آن مى‌رود سپس مدتى از گناه خوددارى كرده بار ديگر به آن آلوده مى‌شود" (و هرگز كار هميشگى او نيست) [1] در حديث ديگرى نيز از همان امام ع مى‌خوانيم:

اللمم الرجل يلم به الذنب فيستغفر اللَّه منه:

" لمم آن است كه انسان به سراغ گناهى رود سپس از آن استغفار كند" [2] روايات ديگرى نيز به همين معنى نقل شده است.

[1] و [2] كافى جلد دوم كتاب الايمان و الكفر باب اللمم (صفحه 320).