[سوره الطور (52): آيات 44 تا 49]

وَ إِنْ يَرَوْا كِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً يَقُولُوا سَحابٌ مَرْكُومٌ (44) فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ (45) يَوْمَ لا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ (46) وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذاباً دُونَ ذلِكَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (47) وَ اصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنا وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (48)

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبارَ النُّجُومِ (49)

ترجمه:

44- (چنان لجوجند كه) اگر ببينند قطعه سنگى از آسمان (براى عذاب آنها) سقوط مى‌كند مى‌گويند اين ابر متراكم است! 45- حال كه چنين است آنها را رها كن تا روز مرگ خود را ملاقات كنند.

46- روزى كه نقشه‌هاى آنها سودى به حالشان نخواهد داشت، و از هيچ سو يارى نمى‌شوند.

47- و براى ستمگران عذابى قبل از آن است (در همين جهان) ولى اكثرشان نمى‌دانند.

48- در طريق ابلاغ حكم پروردگارت صبر و استقامت كن چرا كه تو در حفاظت كامل ما قرار دارى، و هنگامى كه برمى‌خيزى پروردگارت را تسبيح و حمد گوى.