بخشيد، و در كانون نعمتهايش، يعنى بهشت، جاى داد.

آنها هنگامى كه گذشته خود را به خاطر مى‌آورند، و جزئيات آن را متذكر مى‌شوند، و با وضعى كه در آن قرار دارند مقايسه مى‌كنند، به ارزش نعمتهاى بزرگ الهى و مواهب او بيشتر پى مى‌برند، و طبعا براى آنها لذتبخش‌تر و دلچسب‌تر خواهد بود، چرا كه در اين مقايسه ارزشها بهتر روشن مى‌شود.

ولى در اينجا به واقعيت و عمق اين صفات بيشتر پى مى‌بريم كه چگونه در مقابل اعمال ناچيز ما اينهمه نيكى كرده، و در برابر آن همه لغزشها ما را مشمول رحمتش ساخته است.

آرى صحنه قيامت و نعمتهاى بهشت تجليگاه اسماء و صفات خدا است، و مؤمنان با مشاهده اين صحنه‌ها به حقيقت اين اسماء و صفات بيش از هر زمان آشنا مى‌شوند، حتى دوزخ نيز بيانگر صفات او است و حكمت و عدل و قدرتش را نشان مى‌دهد.

در اينجا به چند نكته بايد توجه كرد

1-" يتساءلون" از ماده" سؤال" به معنى پرسش كردن از يكديگر است، اشاره به اينكه هر كدام از بهشتيان از دوستان خود سؤال مى‌كنند، و وضع گذشته آنها را جويا مى‌شوند، چرا كه يادآورى اين مسائل، و نجات از آن همه‌