به خود دارد.

و از آنجا كه بهشت جاى غم و اندوه نيست آن خدمتگزاران نيز از خدمت مؤمنان نهايت لذت را مى‌برند.

با اينكه در ميان خانواده خود زندگى مى‌كرديم و بايد احساس امنيت كنيم باز ترسان بوديم، از اين بيم داشتيم كه حوادث ناگوار زندگى و عذاب الهى هر لحظه فرا رسد، و دامن ما را فرو گيرد.

از اين بيم داشتيم كه فرزندان و خانواده ما راه خطا پيش گيرند، و در وادى ضلالت گمراه و سرگردان شوند.

و از اين بيم داشتيم كه دشمنان سنگدل، ما را غافلگير سازند و عرصه را بر ما تنگ كنند.

آرى پروردگار مهربان، ما را از زندان دنيا با تمام وحشتهايش نجات‌