طهور است آنها را پاكتر و خالصتر و هوشيارتر مى‌كند.

" مرواريد در درون صدف" به قدرى تازه و شفاف و زيبا است كه حد ندارد هر چند در بيرون صدف نيز قسمت زيادى از زيبايى خود را حفظ مى‌كند ولى گرد و غبار هوا و آلودگى دستها هر چه باشد از صفاى آن مى‌كاهد، خدمتگزاران بهشتى آن قدر زيبا و سفيد چهره و باصفا هستند كه گويى مرواريدهايى در صدفند! تعبير به" يَطُوفُ عَلَيْهِمْ‌" (بر آنها طواف مى‌كنند) اشاره به آمادگى دائمى آنها براى خدمت است.

گرچه در بهشت نيازى به خدمتكار نيست، و هر چه بخواهند در اختيار آنها قرار مى‌گيرد، ولى اين خود احترام و اكرام بيشترى براى بهشتيان است.

در حديثى آمده است كه از رسول اكرم ص سؤال كردند اگر خدمتگزار همچون مرواريد در صدف باشد، مخدوم يعنى مؤمنان بهشتى چگونه‌اند فرمود:

و الذى نفسى بيده فضل المخدوم على الخادم كفضل القمر ليلة البدر على سائر الكواكب:

" برترى مخدوم بر خدمتگزار در آنجا همچون برترى ماه در شب چهارده بر ساير كواكب است" [1] تعبير به" لهم" نشان مى‌دهد كه هر يك از مؤمنان خدمتگزارانى مخصوص‌

[1]" مجمع البيان"،" كشاف"،" قرطبى"،" روح البيان" و" ابو الفتوح رازى".