سپس به مشروبات گواراى بهشتيان اشاره كرده مى‌افزايد:" آنها در بهشت جام‌هايى پر از شراب طهور را كه نه مستى و بيهوده‌گويى در آن است، و نه گناه از يكديگر مى‌گيرند" (يَتَنازَعُونَ فِيها كَأْساً لا لَغْوٌ فِيها وَ لا تَأْثِيمٌ‌).

بلكه شرابى است گوارا و لذت بخش، نشاطآفرين و روحپرور، خالى از هر گونه تخدير و فساد عقل، و به دنبال آن بيهوده‌گويى و گناه هرگز نيست، بلكه سراسر هوشيارى و لذت جسمى و روحانى است.

" يتنازعون" از ماده" تنازع" به معنى گرفتن از يكديگر است، و گاه به معنى" تجاذب و مخاصمه" مى‌آيد، لذا بعضى از مفسران گفته‌اند: اين جمله اشاره به آن است كه بهشتيان به عنوان شوخى و مزاح و افزايش سرور و انبساط جامهاى" شراب طهور" را از دست يكديگر مى‌كشند و مى‌نوشند.

ولى به طورى كه بعضى از ارباب لغت گفته‌اند: تنازع هر گاه در موردى مانند" كاس" (جام) به كار مى‌رود به معنى گرفتن از يكديگر است، نه كشمكش و تجاذب.

اين نكته نيز قابل توجه است كه" كاس" جامى است كه پر از شراب باشد، و به ظرف خالى" كاس" نمى‌گويند [1] به هر حال از آنجا كه تعبير به" كاس" شرابهاى تخدير كننده دنيا را احيانا تداعى مى‌كند مى‌افزايد در آن شراب نه لغو و بيهوده‌گويى است و نه گناه، زيرا هرگز عقل و هوش انسان را نمى‌گيرد، بنا بر اين سخنان ناموزون و اعمال زشتى كه از مستها سر مى‌زند هرگز از آنان سر نخواهد زد بلكه به حكم آن كه شراب‌

[1]" راغب" در" مفردات" مى‌گويد: الكاس الاناء بما فيه من الشراب،- در" مجمع البحرين" نيز همين تفسير در باره كاس آمده است و اگر خالى از شراب باشد به آن" قدح" گفته مى‌شود.