مى‌شود كه يكى از معانى آن نيز دوام و ملازمت است‌ [1] بلكه بعضى از آنها معنى اصلى آن را صريحا همين دوام و ثبوت مى‌دانند، و رهن به معنى" وثيقه" را از اصطلاحات فقها شمرده‌اند، لذا هنگامى كه گفته مى‌شود" نعمة راهنه" به معنى نعمت پايدار و برقرار است‌ [2] امير مؤمنان على ع در باره اقوام پيشين مى‌فرمايد"

ها هم رهائن القبور و مضامين اللحود":

" آنها ملازم قبرها و خفته در درون لحدها هستند" [3] به اين ترتيب جمله" كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهِينٌ‌" مفهومش اين است كه اعمال هر كسى ملازم و همراه او است، و هرگز از او جدا نمى‌شود، خواه عمل نيك باشد يا بد؟ و به همين دليل" متقين" در بهشت با اعمال خويشند، و اگر فرزندانشان در كنار آنها قرار مى‌گيرند به اين معنى نيست كه از اعمال آنها كاسته شود.

در مورد آيه سوره" مدثر" كه" اصحاب اليمين" را از اين معنى استثناء كرده، ممكن است اشاره به اين باشد كه آنها مشمول الطافى هستند كه بيحساب است، به گونه‌اى كه اعمال آنها در برابر آن الطاف الهى نمودى ندارد [4] به هر حال اين جمله تاكيدى است بر اين واقعيت كه اعمال انسان هرگز از او جدا نمى‌شود و پيوسته در تمام مراحل و مواقف همراه او است!

[1]" لسان العرب" ماده" رهن".

[2]" مجمع البحرين" ماده رهن.

[3]" نهج البلاغه" نامه 45.

[4] در باره استثناء" اصحاب اليمين" در سوره" مدثر" تفسيرهاى ديگرى نيز هست كه به خواست خدا در ذيل همان آيه خواهد آمد.