59- براى كسانى كه ستم كردند سهم بزرگى از عذاب است همانند سهم يارانشان (از
اقوام ستمگر پيشين) بنا بر اين عجله نكنند.
60- واى بر آنها كه كافر شدند از روزى كه به آنها وعده داده مىشود.
تفسير: اينها نيز در عذاب الهى سهيمند
دو آيه فوق كه آخرين آيات سوره" ذاريات" است در حقيقت يك نوع
نتيجهگيرى از آيات مختلف اين سوره است، مخصوصا آياتى كه پيرامون سرنوشت اقوام
پيشين همچون قوم فرعون و قوم لوط و عاد و ثمود سخن مىگويد، همچنين آيات گذشته كه
از هدف آفرينش سخن مىگفت.
مىگويد:" اكنون كه معلوم شد اين قوم مشرك و گناهكار از هدف اصلى آفرينش
منحرف گشتهاند بايد بدانند كه آنها نيز سهم بزرگى از عذاب الهى دارند، همچون سهمى
كه ياران آنها در اقوام پيشين داشتند" (فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ
أَصْحابِهِمْ).
" بنا بر اين عجله نكنند" و پى در پى نگويند اگر عذاب الهى حق است
چرا به سراغ ما نمىآيد؟ (فَلا
يَسْتَعْجِلُونِ) [1]
[1] بايد توجه داشت كه نون"
يستعجلون" مكسور است، در حالى كه نون جمع بايد مفتوح باشد، و دليل آن اين است
كه در اينجا در اصل" يستعجلونى" بوده است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 399