نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 389
" ذو القوه" به اصل قدرت پروردگار اشاره مىكند، و" متين"
به كمال قدرت او، و هنگامى كه با واژه" رزاق" كه آن نيز صيغه مبالغه است
همراه گردد اين حقيقت را ثابت مىكند كه خداوند در دادن روزى به بندگان نهايت
توانايى و تسلط را دارد، و در هر گوشهاى از اين جهان پهناور، در اعماق درياها، در
ميان درهها، بر فراز كوهها، در دل سنگها، و در هر نقطهاى از كرات آسمانى باشند
روزى لازم را به آنها مىرساند، و همگى بر سر خوان احسان جمعند، پس اگر آنها را
آفريده نه به خاطر نيازى بوده است بلكه به خاطر فيض و لطفى بوده.
3- چرا" جن" مقدم ذكر شده؟
با اينكه از آيات قرآن به خوبى استفاده مىشود كه انسانها برتر از طائفه جن
هستند، با اينحال نام آنها را در آيه فوق بر" انسان" مقدم داشته، ظاهرا
اين به خاطر آن است كه آفرينش آنها قبل از آفرينش آدم بوده، همانگونه كه در سوره
حجر آيه 27 مىخوانيم: وَ الْجَانَّ
خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نارِ السَّمُومِ:
" ما جن را پيش از آن (پيش از آفرينش انسان) از آتش سوزان آفريديم".
4- فلسفه آفرينش از ديدگاه فلسفه
گفتيم كمتر كسى است كه اين سؤال را از خود يا از ديگران نكرده باشد كه هدف از
آفرينش ما چه بوده؟ همواره گروهى متولد مىشوند، گروهى از جهان مىروند و براى
هميشه خاموش مىشوند، مقصود از اين آمد و رفتها چيست؟
به راستى اگر ما انسانها روى اين كره خاكى زندگى نمىكرديم كجاى عالم خراب
مىشد؟ و چه مشكلى به وجود مىآمد؟ آيا ما بايد بدانيم چرا
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 389