[سوره الذاريات (51): آيات 56 تا 58]

وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ (56) ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (57) إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58)

ترجمه:

56- من 0 جن و انس را نيافريدم جز براى اينكه عبادتم كنند (و از اين طريق تكامل يابند و به من نزديك شوند).

57- هرگز از آنها نمى‌خواهم كه به من روزى دهند، و نمى‌خواهم مرا اطعام كنند.

58- خداوند روزى دهنده و صاحب قوت و قدرت است.

تفسير: هدف خلقت انسان از ديدگاه قرآن‌

از مهمترين سؤالاتى كه هر كس از خود مى‌كند اين است كه" ما براى چه آفريده شده‌ايم"؟ و" هدف آفرينش انسانها و آمدن به اين جهان چيست"؟

آيات فوق به اين سؤال مهم و همگانى با تعبيرات فشرده و پرمحتوايى پاسخ مى‌گويد، و بحثى را كه در آخرين آيه از آيات گذشته پيرامون تذكر و يادآورى به مؤمنان بيان شد تكميل مى‌كند، چرا كه اين از مهمترين اصولى است كه پيامبر ص بايد آن را تعقيب كند، ضمنا معنى فرار به سوى خدا را كه در چند آيه قبل آمده بود روشن مى‌سازد.

مى‌فرمايد:" من جن و انس را نيافريدم جز براى اينكه عبادتم كنند" (وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ‌).