نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 380
داده مىشد براى مؤمنان اندك نخستين، بسيار گران بود، و روح پاك پيامبر ص را
آزرده مىساخت.
آيات مورد بحث براى دلدارى پيامبر ص و مؤمنان مىگويد: تنها تو نيستى كه هدف
اين تيرهاى زهرآگين تهمت قرار گرفتهاى" اينگونه است كه هيچ پيامبرى قبل از
اينها به سوى قومى فرستاده نشده مگر اينكه گفتند: او ساحر يا ديوانه است" (كَذلِكَ ما أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ
إِلَّا قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ) [1] آنها را"
ساحر" مىخواندند زيرا در برابر معجزات چشمگيرشان پاسخى منطقى نداشتند،
و" مجنون" خطاب مىكردند چرا كه همرنگ محيط نبودند و در برابر امتيازات
مادى سر تسليم فرود نمىآوردند.
بنا بر اين نگران نباش و غم و اندوه به خود راه مده، و بر استقامت و پايدارى و
صبر و شكيبايى خود بيفزا كه اين گونه گفتهها و نسبتهاى بى اساس هميشه در برابر
مردان حق بوده است.
***
سپس مىافزايد:" آيا اين اقوام كافر و معاند به يكديگر توصيه
مىكردند" كه اين تهمت را به همه انبياء ببندند؟ (أَ تَواصَوْا بِهِ).
آن چنان هماهنگ و يك نواخت عمل مىكنند كه گويى همگى در ما وراء تاريخ مجلسى
تشكيل داده، و به مشاوره نشسته، و به يكديگر توصيه نمودهاند كه انبياء را عموما
متهم به سحر و جنون كنند، تا از نفوذ اعتبار آنها در توده مردم كاسته شود.
و شايد هر كدام مىخواستند از دنيا بروند بيخ گوش فرزندان و دوستان خود اين
سخن را مىگفتند و توصيه مىكردند.
[1]" كذلك" خبر مبتداى
محذوفى است و در تقدير" الامر كذلك" است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 380