(در كشور اردن) در نزديكى بحر الميت واقع شده بود، سرزمين آباد و پر درخت و گياهى بود، اما بعد از نزول عذاب الهى بر اين قوم زشتكار و ننگين شهرهاى آنها در هم كوبيده و زير و رو شد، چنان كه آنها را" مدائن مؤتفكات" مى‌گويند (شهرهاى زير و رو شده).

بعضى معتقدند كه ويرانه‌هاى اين شهرها در زير آب فرو رفته و مدعى هستند كه در گوشه‌اى از درياچه بحر الميت ستونها و آثار ديگرى كه دلالت بر خرابه‌هاى اين شهر مى‌كند ديده‌اند.

و اينكه در بعضى از تفاسير اسلامى مى‌بينيم كه منظور از جمله" وَ تَرَكْنا فِيها آيَةً" همان آبهاى گنديده‌اى است كه جاى اين شهرها را فرا گرفته ممكن است اشاره به همين معنى باشد كه بعد از زلزله‌هاى شديد، و شكافته شدن زمين راهى از بحر الميت به اين سرزمين بلاديده گشوده شد، و همه اين شهرها به زير آب فرو رفت! در حالى كه بعضى ديگر معتقدند شهرهاى لوط به زير آب فرو نرفته، و هم اكنون در نزديكى بحر الميت منطقه‌اى است كه زير سنگهاى سياهى پوشيده شده كه احتمالا محل شهرهاى لوط است.

و نيز گفته‌اند كه مركز ابراهيم در شهر" حبرون" در فاصله نه چندان دور از" سدوم" قرار داشت، و موقعى كه بر اثر زلزله يا صاعقه شهرهاى آنها آتش گرفت ابراهيم در نزديكى حبرون ايستاده بود و دود شهر را كه متصاعد بود با چشم خود مى‌ديد [1] از مجموع اين گفتار حدود تقريبى اين شهرها روشن مى‌شود هر چند جزئيات آن هنوز در پرده‌اى از ابهام باقى مانده.

[1] اقتباس از كتاب" قاموس مقدس"" دائرة المعارف دهخدا" و" المنجد" بخش اعلام.