آن در قيامت نيز بهره‌مند خواهند بود و اين راستى فوز عظيمى است.

" همانها كه به خدا گمان بد مى‌برند" (الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ).

آرى منافقان به هنگام حركت پيامبر ص و مؤمنان از مدينه گمان داشتند كه اين گروه هرگز سالم به مدينه باز نخواهند گشت، چنان كه در آيه 12 همين سوره مى‌خوانيم:" بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَ الْمُؤْمِنُونَ إِلى‌ أَهْلِيهِمْ أَبَداً".

و مشركان نيز گمان داشتند كه محمد ص با اين جمع كم، و نداشتن اسلحه كافى، سالم به مدينه باز نخواهد گشت، و ستاره اسلام به زودى افول مى‌كند.

سپس به توضيح اين عذاب و مجازات پرداخته و تحت چهار عنوان آن را شرح مى‌دهد:

مى‌گويد:" حوادث و پيش آمدهاى سوء تنها بر اين گروه نازل مى‌شود" (عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ) [1]" دائرة" در لغت به معنى حوادث و رويدادهايى است كه براى انسان پيش مى‌آيد، اعم از خوب و بد، ولى در اينجا با ذكر كلمه" سوء" منظور حوادث نامطلوب است.

ديگر اين كه" خداوند آنها را غضب كرده" (وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ‌).

[1]" سوء" بر وزن" نوع" به گفته" صحاح اللغه" معنى مصدرى دارد و" سوء" بر وزن" كور" معنى اسم مصدرى، ولى به گفته" كشاف" هر دو به يك معنى است.