احسان و نيكوكارى كه در اينجا آمده معنى وسيعترى دارد كه هم اطاعت خدا را شامل مى‌شود و هم انواع نيكيها به خلق خدا.

نخست اينكه:" آنها كمى از شبها را مى‌خوابيدند" (كانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ‌).

" يهجعون" از ماده" هجوع" به معنى خواب شبانه است.

بعضى گفته‌اند منظور اين است كه آنها اكثر شب را بيدار بودند و كمى از شب را مى‌خوابيدند، و به اصطلاح همواره شب زنده‌دار بودند.

ولى از آنجا كه اين حكم به صورت يك دستور عمومى براى پرهيزگاران و محسنين بعيد به نظر مى‌رسد اين تفسير مناسب نيست، بلكه منظور اين است كه آنها كمتر اتفاق مى‌افتاد تمام شب را بخوابند، و به تعبير ديگر" ليل" (شب) به صورت جنس و عموم در نظر گرفته شده.

بنا بر اين همه شب بخشى را بيدار بودند و به عبادت و نماز شب مى‌پرداختند و شبهايى را كه تماما در خواب باشند و عبادت شبانه از آنها به كلى فوت شود كم بوده است.

اين تفسير در حديثى از امام صادق ع نيز نقل شده است‌ [1] براى اين آيه تفسيرهاى ديگرى ذكر كرده‌اند كه چون بعيد بود از بيان‌

[1] مرحوم" طبرى" در" مجمع البيان" به اين حديث اشاره كرده است (جلد 9 صفحه 155) در تفسير صافى نيز اين حديث از كافى به اين صورت نقل شده: كانوا اقل الليالى يفوتهم لا يقومون فيها (تفسير صافى ذيل آيه مورد بحث).