و" قبل غروب الشمس" اشاره به نماز ظهر و عصر است، چرا كه آخر وقت هر دو غروب آفتاب است.

" وَ مِنَ اللَّيْلِ‌" نماز مغرب و عشا را بيان مى‌كند،" و ادبار السجود" نظر به نافله‌هاى مغرب دارد كه بعد از مغرب بجا آورده مى‌شود.

" ابن عباس" همين تفسير را پذيرفته، با اين قيد كه" أَدْبارَ السُّجُودِ" را اشاره به تمام نمازهاى نافله، دانسته است كه بعد از فرائض انجام مى‌شود، ولى از آنجا كه در ميان نوافل روزانه به عقيده ما تنها نافله مغرب و عشاء است كه بعد از اين نمازها انجام مى‌شود اين تعميم صحيح نيست.

بعضى ديگر" قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ‌" را اشاره به نماز صبح، و" قبل الغروب" را اشاره به نماز عصر، وَ" مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ‌" را اشاره به نماز مغرب و عشاء، دانسته‌اند، و به اين ترتيب بدون هيچ دليل روشن سخن از نماز ظهر به ميان نيامده است، و اين دليل بر ضعف اين تفسير است.

در روايتى نيز از امام صادق ع مى‌خوانيم: هنگامى كه از آيه" وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ‌" سؤال كردند فرمود:

تقول حين تصبح و حين تمسي عشر مرات لا اله الا اللَّه وحده لا شريك له، له الملك، و له الحمد، يحيى و يميت، و هو على كل شى‌ء قدير:

" هنگام صبح و عصر ده بار اين ذكر را مى‌گويى لا اله الا اللَّه ..." [1] اين تفسير با تفسير اول منافاتى ندارد و ممكن است هر دو در معنى آيه جمع باشد.

قابل توجه اينكه نظير همين معنى با تفاوت مختصرى در آيه 130 سوره طه نيز آمده است، آنجا كه مى‌فرمايد:"

[1]" مجمع البيان" ذيل آيات مورد بحث.