وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌ (آل عمران- 139).

مؤمن در ميدان حوادث خود را تنها نمى‌بيند، دست لطف و حمايت خدا را دائما بر سر خويش احساس مى‌كند، و يارى فرشتگان را در وجود خويش لمس مى‌كند.

در حالى كه اضطراب حاكم بر افراد بى ايمان از خلال گفتار و رفتارشان مخصوصا به هنگام وزش طوفانهاى حوادث كاملا محسوس است.

2- سلسله مراتب ايمان‌

ايمان چه به معنى علم و آگاهى و معرفت باشد، و چه به معنى روح تسليم و پذيرش در برابر حق، داراى درجات و سلسله مراتبى است، چرا كه علم، درجات دارد، و پذيرش و تسليم نيز داراى مراتب مختلفى است، و حتى عشق و شور و محبت توأم با ايمان نيز متفاوت است.

آيه مورد بحث كه مى‌گويد:" لِيَزْدادُوا إِيماناً مَعَ إِيمانِهِمْ‌" نيز تاكيدى بر اين حقيقت است، و به همين دليل يك فرد مؤمن هرگز نبايد در يك مرحله از ايمان متوقف گردد، او دائما به سوى درجات بالاتر از طريق خودسازى و علم و عمل گام بر مى‌دارد.

در حديثى از امام صادق ع مى‌خوانيم:

ان الايمان عشر درجات بمنزلة السلم يصعد منه مرقاة بعد مرقاة!:

" ايمان ده درجه دارد همچون نردبان كه پله پله از آن بالا مى‌روند" [1]!.

و در حديث ديگرى از آن حضرت آمده است:" خداوند ايمان را بر هفت سهم تقسيم كرده: نيكى، و صدق، و يقين، و رضا، و وفا، و علم، و حلم، سپس آن را در ميان مردم توزيع نموده، كسى كه تمام اين هفت سهم را دارد مؤمن كامل و متعهد است و براى بعضى از مردم يك سهم، دو سهم، و بعضى سه سهم قرار

[1]" بحار الانوار" جلد 69 صفحه 165.