[سوره الفتح (48): آيات 2 تا 3]

لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ يُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَ يَهْدِيَكَ صِراطاً مُسْتَقِيماً (2) وَ يَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْراً عَزِيزاً (3)

ترجمه:

2- غرض اين بود كه خداوند گناهان گذشته و آينده‌اى را كه به تو نسبت مى‌دادند ببخشد و نعمتش را بر تو تمام كند، و به راه راست هدايتت فرمايد.

3- و پيروزى شكست‌ناپذيرى نصيب تو كند.

تفسير: نتائج بزرگ فتح المبين‌

در اين دو آيه قسمتى از نتائج پر بركت" فتح مبين" (صلح حديبيه) كه در آيه قبل آمده است تشريح شده، مى‌فرمايد:" هدف اين بود كه خداوند گناهان قبل و بعد تو را بيامرزد، و نعمتش را بر تو تمام كند و تو را به راه راست هدايت فرمايد" (لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ يُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَ يَهْدِيَكَ صِراطاً مُسْتَقِيماً).

و به اين ترتيب خداوند چهار موهبت عظيم در سايه اين فتح مبين نصيب پيامبرش كرد: مغفرت، تكميل نعمت، هدايت، و نصرت.