گناه است، و هرگز (در كار ديگران) تجسس نكنيد، و هيچيك از شما ديگرى را غيبت نكند، آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟

(به يقين) همه شما از اين امر كراهت داريد، تقواى الهى پيشه كنيد كه خداوند توبه پذير و مهربان است.

شان نزول:

مفسران براى اين آيات شان نزولهاى مختلفى نقل كرده‌اند، از جمله اينكه:

جمله" لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ‌" در باره" ثابت بن قيس" (خطيب پيامبر ص) نازل شده است كه گوشهايش سنگين بود، و هنگامى كه وارد مسجد مى‌شد كنار دست پيامبر ص براى او جايى باز مى‌كردند، تا سخن حضرت را بشنود روزى وارد مسجد شد در حالى كه مردم از نماز فراغت پيدا كرده، و جاى خود نشسته بودند، او جمعيت را مى‌شكافت و مى‌گفت: جا بدهيد! جا بدهيد! تا به يكى از مسلمانان رسيد، و او گفت همين جا بنشين! او پشت سرش نشست، اما خشمگين شد، هنگامى كه هوا روشن گشت" ثابت" به آن مرد گفت: كيستى؟

او نام خود را برد و گفت فلان كس هستم،" ثابت" گفت: فرزند فلان زن؟! و در اينجا نام مادرش را با لقب زشتى كه در جاهليت مى‌بردند ياد كرد، آن مرد شرمگين شد و سر خود را بزير انداخت، آيه نازل شد و مسلمانان را از اين گونه كارهاى زشت نهى كرد.

و گفته‌اند:" وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ" در باره" ام سلمه" نازل گرديد كه بعضى از همسران پيامبر ص او را به خاطر لباس مخصوصى كه پوشيده بود، يا به خاطر كوتاهى قدش مسخره كردند، آيه نازل شد و آنها را از اين عمل باز داشت.