به عكس گاه اخبارى نقل شده كه گوينده آن شخص معتبرى است ولى قرائنى از خارج ما را نسبت به آن خبر بدبين مى‌سازد، اينجاست كه چاره‌اى از رها كردن آن نداريم، هر چند گوينده آن شخص عادل و معتبرى است.

بنا بر اين معيار در همه جا اعتماد به خود" خبر" است، هر چند عدالت و صداقت راوى غالبا وسيله‌اى است براى اين اعتماد اما يك قانون كلى نيست (دقت كنيد).

قرآن مى‌گويد:" از خوشبختى شما اين است كه رسول خدا ص در ميان شما است، و رابطه با او عالم وحى بر قرار است، و هر گاه خط و خطوط انحرافى در ميان شما پيدا شود از اين طريق شما را آگاه مى‌سازد.

ولى او رهبر است انتظار نداشته باشيد كه از شما اطاعت كند، و دستور بگيرد، او نسبت به شما از هر كس مهربانتر است، براى تحميل افكار

[1]" لعنتم" از ماده" عنت" به معنى افتادن در كارى است كه انسان از عواقب آن مى‌ترسد، و يا امرى است مشقت‌بار، و به همين جهت هنگامى كه به استخوان شكسته فشارى برسد و توليد ناراحتى كند" عنت" گفته مى‌شود.