نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 133
ترجمه:
بنام خداوند بخشنده بخشايشگر 1- اى كسانى كه ايمان آوردهايد چيزى را بر خدا و
رسولش مقدم نشمريد و پيشى مگيريد و تقواى الهى پيشه كنيد كه خداوند شنوا و داناست.
2- اى كسانى كه ايمان آوردهايد صداى خود را فراتر از صداى پيامبر نكنيد، و در
برابر او بلند سخن مگوييد (و داد و فرياد نزنيد) آن گونه كه بعضى از شما در برابر
بعضى مىكنند، مبادا اعمال شما نابود گردد در حالى كه نمىدانيد! 3- آنها كه صداى
خود را نزد رسول خدا كوتاه مىكنند كسانى هستند كه خداوند قلوبشان را براى تقوى
خالص نموده، و براى آنها آمرزش و پاداش عظيمى است.
4- (ولى) كسانى كه تو را از پشت حجرهها بلند صدا مىزنند اكثرشان نمىفهمند!
5- هر گاه آنها صبر مىكردند تا خود به سراغشان آيى براى آنها بهتر بود و خداوند
غفور و رحيم است.
شان نزول:
مفسران براى آيه نخست شان نزولهايى ذكر كردهاند، و براى آيات بعد شان نزولهاى
ديگرى.
از جمله شان نزولهايى كه براى آيه نخست ذكر كردهاند اين است كه:
پيامبر ص به هنگام حركت به سوى" خيبر" مىخواست كسى را بجاى خود
در" مدينه" نصب كند، عمر شخص ديگرى را پيشنهاد كرد آيه فوق نازل شد و
دستور داد بر خدا و پيامبر پيشى مگيريد [1] بعضى ديگر گفتهاند: جمعى از مسلمانان گاه گاه مىگفتند
اگر چنين مطلبى در باره ما نازل مىشد بهتر بود، آيه فوق نازل گشت و گفت بر خدا و
پيامبرش پيشى مگيريد [2]