جالب اينكه در حديثى از پيغمبر گرامى ص در تكميل اين برنامه مى‌خوانيم:

لو وزنت الدنيا عند اللَّه جناح بعوضة ما سقى الكافر منها شربة ماء:

" اگر دنيا به اندازه بال مگسى نزد خدا وزن داشت خداوند به كافر حتى يك شربت آب نمى‌نوشانيد" [1] امير مؤمنان على ع نيز در" خطبه قاصعه" سخن را در اين زمينه به اوج رسانده مى‌فرمايد:

" موسى بن عمران با برادرش وارد بر فرعون شدند در حالى كه لباسهاى پشمين در دست داشتند و در دست هر كدام عصاى (چوپانى) بود، با او شرط كردند كه اگر تسليم فرمان خدا شود حكومت و ملكش باقى مى‌ماند، و عزت و قدرتش دوام خواهد يافت، اما او گفت: آيا از اين دو تعجب نمى‌كنيد كه با من شرط مى‌كنند كه بقاى ملك و دوام عزتم بستگى به خواسته آنها دارد، در حالى كه فقير و بيچارگى از سر و وضعشان مى‌بارد! (اگر راست مى‌گويند) پس چرا دستبندهايى از طلا به آنها داده نشده است"؟

" اين سخن را فرعون به خاطر بزرگ شمردن طلا، و جمع‌آورى آن، و تحقير پشمينه‌پوشى گفت".

" اگر خدا مى‌خواست به هنگام بعثت پيامبرانش درهاى گنجها و معادن طلا و باغهاى سبز و خرم را به روى آنان بگشايد مى‌گشود، و اگر اراده مى‌كرد پرندگان آسمان و حيوانات وحشى زمين را همراه آنان گسيل مى‌داشت، ولى اگر اين كار را مى‌كرد آزمايش مردم از ميان مى‌رفت و پاداش و جزا بى‌اثر مى‌شد"!.

و در قسمت ديگرى از همين خطبه مى‌فرمايد:

[1] تفسير كشاف جلد 4 صفحه 250.