رِئاءَ النَّاسِ وَ لا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ:" اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد انفاقها و بخشش‌هاى خود را با منت و آزار باطل نسازيد، همانند كسى كه مال خود را براى نشان دادن به مردم انفاق مى‌كند و ايمان به خدا و روز قيامت ندارد" (بقره- 264).

در اينجا دو عامل بطلان عمل يكى" منت و آزار" و ديگرى" ريا و كفر" مطرح شده است كه اولى بعد از عمل مى‌آيد، و دومى مقارن آن، و اعمال نيك را به آتش مى‌كشند.

2-" عجب" عامل ديگرى است براى نابودى آثار عمل، چنان كه در حديث آمده است‌

العجب ياكل الحسنات كما تاكل النار الحطب‌

:" عجب حسنات انسان را مى‌خورد همانگونه كه آتش هيزم را"! [1] 3-" حسد" نيز يكى از اين گونه اعمال است كه در باره آن نيز تعبيرى شبيه به" عجب" آمده كه همچون آتش، حسنات را نابود مى‌كند، پيغمبر گرامى اسلام ص فرمود:

اياكم و الحسد فان الحسد ياكل الحسنات كما تاكل النار الحطب‌

[2] اصولا همانگونه كه حسنات، سيئات را از بين مى‌برد (إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ‌) (سوره هود- 114) همچنين گاهى سيئات، حسنات را به كلى از اثر مى‌اندازد.

4- مساله حفظ ايمان تا پايان عمر مهمترين شرط بقاى آثار عمل است چرا كه قرآن به صراحت مى‌گويد:" كسانى كه بى‌ايمان از دنيا بروند تمام اعمالشان حبط و نابود مى‌شود" [3]

[1]" روح البيان" جلد 8 صفحه 522.

[2]" بحار الانوار" جلد 73 صفحه 255.

[3] زمر 65.