را تهديد به مجازات كرد) [1] مطابق اين شان نزول اين آيه در مكه نازل شده است، ولى به نظر مى‌رسد كه اين شان نزول مربوط به آيه 85 سوره قصص است كه بسيارى از مفسران آن را در آنجا ذكر كرده‌اند، و تناسب بيشترى نيز با همان آيه دارد، كه مى‌فرمايد:

إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرادُّكَ إِلى‌ مَعادٍ:" آن كس كه قرآن را بر تو فرض كرد تو را به جايگاهت (زادگاهت) بازمى‌گرداند" [2] قابل توجه اينكه در اينجا خارج كردن را به شهر مكه نسبت مى‌دهد، در حالى كه منظور اهل شهر است، اين كنايه لطيفى است كه سلطه يك گروه را بر آن شهر مشخص مى‌كند و نظير آن در موارد ديگرى از قرآن مجيد نيز آمده است. ضمنا تعبير به" قرية" همانگونه كه بارها گفته‌ايم به هر گونه شهر و آبادى اطلاق مى‌شود و به معنى روستا نيست.

" آيا كسى كه دليل روشنى از سوى پروردگارش دارد، همانند كسى است كه زشتى اعمالش در نظرش تزيين شده، و از هواى نفس پيروى مى‌كند"؟! (أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ كَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ‌).

گروه اول در مسير خود از شناخت صحيح و يقين و دليل و برهان قطعى‌

[1] تفسير" قرطبى" جلد 9 صفحه 6055.

[2] شرح بيشتر پيرامون اين مطلب را در جلد 16 صفحه 184 به بعد مطالعه فرمائيد.