ولى تفسير اول مناسبتر به نظر مى‌رسد.

بعضى نيز گفته‌اند كه اگر اين آيات را با آيه و لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتاً (آل عمران- 169) ضميمه كنيم روشن مى‌شود كه منظور از" اصلاح بال" همان حيات جاودانى است كه شهيدان در سايه آن آماده حضور نزد پروردگار، با كنار رفتن حجابها و پرده‌ها مى‌شوند [1]

نكته‌ها:

1- مقام والاى شهيدان‌

در تاريخ ملتها روزهايى پيش مى‌آيد كه بدون ايثار و فداكارى و دادن قربانيان بسيار خطرات بر طرف نمى‌شود، و اهداف بزرگ و مقدس محفوظ نمى‌ماند، اينجا است كه گروهى مؤمن و ايثارگر بايد به ميدان آيند، و با نثار خون خود از آئين حق پاسدارى كنند، در منطق اسلام به اينگونه افراد" شهيد" گفته مى‌شود.

اطلاق" شهيد" از ماده" شهود" بر آنها يا به خاطر حضورشان در ميدان نبرد با دشمنان حق است، يا به خاطر اينكه در لحظه شهادت فرشتگان رحمت را مشاهده مى‌كنند، و يا به خاطر مشاهده نعمتهاى بزرگى است كه براى آنها آماده شده، و يا حضورشان در پيشگاه خداوند است آن چنان كه در آيه شريفه‌ وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ‌ (آل عمران- 169) آمده است.

در اسلام كمتر كسى به پايه" شهيد" مى‌رسد، شهيدانى كه آگاهانه و با اخلاص نيت به سوى ميدان نبرد حق و باطل رفته، و آخرين قطرات خون پاك خود را نثار مى‌كنند.

[1]" الميزان" جلد 18 صفحه 344.