سر و سامان دادن به تمام شئون زندگى و امور سرنوشت‌ساز مى‌باشد كه طبعا هم پيروزى در دنيا را شامل است، و هم نجات در آخرت را، به عكس سرنوشتى كه كفار دارند كه به حكم" اضل اعمالهم" تلاشها و كوششهايشان به جايى نمى‌رسد و به جز شكست نصيب و بهره‌اى ندارند.

و مى‌توان گفت آمرزش گناهان نتيجه ايمان آنها، و اصلاح بال نتيجه اعمال صالح آنها است.

مؤمنان هم داراى آرامش فكرند، و هم پيروزى در برنامه‌هاى عملى كه اصلاح بال دامنه گسترده‌اى دارد و همه اينها را شامل است، و چه نعمتى از اين بالاتر كه انسان روحى آرام و قلبى مطمئن و برنامه‌هايى مفيد و سازنده داشته باشد.

جان مطلب اينجا است كه دو خط" ايمان" و" كفر" از دو خط" حق" و" باطل" منشعب مى‌شود،" حق" يعنى واقعيتهاى عينى كه از همه بالاتر ذات پاك پروردگار است، و به دنبال آن حقائق مربوط به زندگى انسان، و قوانينى حاكم بر رابطه او با خدا، و روابط آنها با يكديگر است.

" باطل" يعنى پندارها، خيالها، نيرنگها، افسانه‌هاى خرافى، كارهاى بيهوده و بى‌هدف، و هر گونه انحراف از قوانين حاكم بر عالم هستى.

آرى مؤمنان پيروى از حق مى‌كنند، به همان معنى كه گفته شد و كفار از باطل، و همين دليل بر پيروزى آنها و شكست اينها است.

قرآن مجيد مى‌گويد: وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما باطِلًا: