نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 21 صفحه : 380
و هم اولوا العزم من الرسل و عليهم دارة الرحى نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و
محمد (ص).
" بزرگ پيامبران و رسولان پنج نفرند، و آنها پيامبران اولوا العزم هستند
و آسياى نبوت و رسالت بر محور وجود آنها دور مىزند، آنها نوح و ابراهيم و موسى و
عيسى و محمد ص بودند" [1] در تفسير" در المنثور" از ابن عباس نيز همين
معنى نقل شده كه پيامبران اولوا العزم همين پنج نفرند" [2] ولى بعضى از مفسران اولوا العزم را اشاره به
پيامبرانى مىدانند كه مامور به پيكار با دشمنان شدند.
بعضى عدد آنها را 313 نفر دانسته [3] و بعضى همه پيامبران را اولوا العزم (صاحبان اراده قوى)
مىدانند [4] و مطابق
اين قول" من" در" من الرسل" بيانيه است نه تبعيضيه.
ولى تفسير اول از همه صحيحتر است و روايات اسلامى آن را تاييد مىكند.
***
سپس قرآن در دنبال اين سخن مىافزايد:" در باره آنها (كافران) عجله و
شتاب مكن" (وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ).
چرا كه قيامت به زودى فرا مىرسد و آنچه را در باره آن شتاب داشتند با چشم خود
مىبينند، سخت مجازات مىشوند و به اشتباهات خود پى مىبرند.
به قدرى عمر دنيا در برابر آخرت كوتاه است كه" هنگامى كه آنها وعدههايى
كه به آنها داده مىشد مىبينند احساس مىكنند كه گويا در دنيا جز ساعتى از يك روز
توقف نداشتند"! (كَأَنَّهُمْ يَوْمَ
يَرَوْنَ ما يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا ساعَةً مِنْ نَهارٍ)
[1] كافى جلد 1 باب" طبقات
الانبياء و الرسل" حديث 3.