و اينچنين است راه و رسم افراد با ايمان كه پيوسته طالب آنند ديگران را از حقايقى كه خود آگاه شده‌اند آگاه سازند، و منابع ايمان خود را در اختيار آنها قرار دهند.

اين كتاب اوصافى دارد، نخست اينكه:" كتابهاى آسمانى قبل از خود را تصديق مى‌كند و محتواى آن هماهنگ با محتواى آنهاست، و نشانه‌هايى كه در كتب پيشين آمده است در آن به خوبى ديده مى‌شود" (مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ‌) [1] وصف ديگر اينكه" همگان را به سوى حق هدايت مى‌نمايد" (يَهْدِي إِلَى الْحَقِ‌).

به گونه‌اى كه هر كس عقل و فطرت خويش را به كار گيرد نشانه‌هاى حقانيت را به روشنى در آن مى‌يابد.

و آخرين وصف اينكه:" به سوى راه مستقيم دعوت مى‌كند" (وَ إِلى‌ طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ‌).

تفاوت دعوت به حق، با دعوت به راه مستقيم، ظاهرا در اين است كه اولى اشاره به اعتقادات حق است، و دومى به برنامه‌هاى عملى مستقيم و صحيح.

جمله" أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى‌" و جمله" مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ‌" مؤيد اين مطلب است كه اين گروه به كتب آسمانى پيشين مخصوصا كتاب موسى ايمان داشتند

[1] تفسير اين جمله را در جلد اول ذيل آيه 41 سوره بقره (صفحه 210 طبع جديد) مشروحا آورده‌ايم.