جزيره، و قوم" سبا" با آن سرنوشت دردناكشان در سرزمين" يمن"، و قوم" شعيب" در سرزمين" مدين" در مسير شما به سوى شام، و همچنين قوم" لوط" در همين منطقه زندگى داشتند و بر اثر كثرت گناه و عصيان و كفر به عذابهاى گوناگون گرفتار شدند.

هر يك از اينها آئينه عبرتى بودند، و هر كدام شاهد و گواه گويايى، چگونه با اينهمه وسائل بيدارى باز بيدار نمى‌شوند؟

بعد اضافه مى‌كند:" ما آيات خود را به صورتهاى گوناگون براى آنها بيان كرديم، شايد بازگردند" (وَ صَرَّفْنَا الْآياتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ‌).

گاه معجزات و خارق عادات را به آنها نشان داديم، گاه از طريق نعمت، و گاه بلاء و مصيبت، گاه از طريق توصيف نيكان، و گاه توصيف مجرمان، و گاه از طريق عذاب استيصال ديگران پند و اندرزها به آنها داديم، اما كبر و غرور و خودخواهى و لجاج مجال هدايت به آنها نداد!

[1] مفعول اول" اتخذوا" محذوف است و" آلهة" مفعول دوم آن است و" قربانا" حال و در تقدير چنين است اتخذوهم آلهة من دون اللَّه حالكونهم متقربا بهم اين احتمال نيز وجود دارد كه" قربانا" مفعول لاجله باشد- در تركيب آيه احتمالات ديگرى نيز داده شده كه قابل ملاحظه نيست.