چون از طريق لجاجت و استكبار با آيات الهى برخورد مى‌كردند، و سخنان پيامبران را مورد سخريه قرار مى‌دادند، نور حق به قلوب آنها نفوذ نكرد.

و همين كبر و غرور و دشمنى با حق سبب شد كه از وسائل و ابزار هدايت و شناخت همچون چشم و گوش و عقل نتوانند بهره گيرند و راه نجات را بازيابند، و عاقبت به همان سرنوشت شومى كه در آيات گذشته اشاره شد گرفتار شدند.

جايى كه آنها با آن همه قدرت و امكانات كارى از پيش نبردند و پيكرهاى بى‌جانشان همچون پر كاه بر امواج تندباد قرار گرفت، و با كمال حقارت به هر سو پرتاب شدند، شما كه از آنها ضعيفتر و ناتوان‌تريد.

براى خداوند مشكل نيست كه شما را نيز به جرم اعمالتان به سخت‌ترين عذاب گرفتار كند، و عوامل حياتتان را مامور مرگ و نابوديتان سازد، اين خطابى است به مشركان مكه، و به همه انسانهاى مغرور و ظالم و لجوج در طول همه قرون و اعصار.

به راستى همانگونه كه قرآن مى‌گويد ما اولين انسانهايى نيستيم كه قدم روى زمين گذارده‌ايم، قبل از ما اقوام بسيار ديگرى زندگى مى‌كردند كه داراى امكانات و قدرت زيادى بودند، چه خوب است از تاريخ آنها آئينه عبرتى بسازيم و آينده و سرنوشت خويش را در آن تماشا كنيم.

اقوامى كه سرزمين آنها از شما چندان دور نيست و تقريبا در گرداگرد جزيره عرب جايگاهشان بود، اگر قوم" عاد" در سرزمين" احقاف" در جنوب جزيره زندگى مى‌كردند، قوم" ثمود" در سرزمينى به نام" حجر" در شمال‌