استهزا مى‌كردند بر آنها وارد شد.

27- ما اقوامى را كه در اطراف شما بودند هلاك كرديم، و آيات خود را به صورتهاى گوناگون براى آنها بيان نموديم شايد بازگردند.

28- پس چرا معبودانى را كه غير از خدا برگزيدند به گمان اينكه آنها را به خدا نزديك مى‌كند آنها را يارى نكردند؟ بلكه از ميان آنها گم شدند! اين بود نتيجه دروغ آنها و آنچه را افترا مى‌بستند!

تفسير: شما هرگز از قوم عاد قوى‌تر نيستيد!

اين آيات در حقيقت نتيجه‌گيرى از آيات گذشته است كه در مورد مجازات دردناك قوم عاد سخن مى‌گفت.

مشركان مكه را مخاطب ساخته، مى‌فرمايد:" ما قوم عاد را قوت و قدرتى داديم كه به شما نداديم" (وَ لَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيما إِنْ مَكَّنَّاكُمْ فِيهِ‌) [1] هم از نظر قدرت جسمانى از شما نيرومندتر بودند، و هم از نظر مال و ثروت و امكانات مادى از شما تواناتر، اگر بنا بود قدرت جسمانى، و مال و ثروت، و تمدن مادى، بتواند كسانى را از چنگال كيفر الهى رهايى بخشد نبايد قوم عاد همچون خار و خاشاك در برابر تندباد به هر سو پرتاب شوند، و از آنها جز مساكن درهم ريخته چيزى باقى نماند! اين آيه در حقيقت شبيه همان چيزى است كه در سوره" فجر" در باره همين قوم عاد آمده است: أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُها فِي الْبِلادِ:" آيا نديدى پروردگار تو به قوم عاد چه كرد؟ آن قوم بلند قامت، و داراى عمارتهاى مرتفع، آن قوم و قبيله‌اى كه مثل و مانند آنها در

[1]" ان" در جمله‌ إِنْ مَكَّنَّاكُمْ فِيهِ‌ نافيه است، و شواهد متعددى از آيات قرآن در دست داريم كه در متن آمده است. ولى بعضى آن را ان" شرطيه" يا" زائده" دانسته‌اند كه درست به نظر نمى‌رسد.