را در فرزندان و دودمان من تداوم بخش" (وَ أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي‌).

تعبير به" لى" (براى من) ضمنا اشاره به اين است كه صلاح و نيكى فرزندان من چنان باشد كه نتائجش عائد من نيز بشود.

و تعبير" فى ذريتى" (در فرزندان من) به طور مطلق، اشاره به تداوم صلاح و نيكوكارى در تمام دودمان او است.

جالب اينكه در دعاى اول پدر و مادر را شريك مى‌كند، و در دعاى سوم فرزندان را، ولى در دعاى دوم براى خود دعا مى‌كند، و اينگونه است انسان صالح كه اگر با يك چشم به خويشتن مى‌نگرد با چشم ديگر به افرادى كه بر او حق دارند نگاه مى‌كند.

و در پايان آيه دو مطلب را اعلام مى‌دارد كه هر كدام بيانگر يك برنامه عملى مؤثر است، مى‌گويد:" پروردگارا! من در اين سن و سال به سوى تو بازمى‌گردم و توبه مى‌كنم" (إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ‌).

به مرحله‌اى رسيده‌ام كه بايد خطوط زندگى من تعيين گردد، و تا به آخر عمر هم چنان ادامه يابد، آرى من به مرز چهل‌سالگى رسيده‌ام و براى بنده‌اى چون من چقدر زشت و نازيباست كه به سوى تو نيايم و خودم را از گناهان با آب توبه نشويم.

ديگر اينكه مى‌گويد:" من از مسلمين هستم" (وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ‌).

در حقيقت اين دو جمله پشتوانه‌اى است براى آن دعاهاى سه‌گانه و مفهومش اين است: چون من توبه كرده‌ام، و تسليم مطلق در برابر فرمان توام، تو نيز بزرگوارى كن و مرا مشمول آن نعمتها بفرما.