نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 21 صفحه : 316
دروغ قديمى است! 12- و پيش از آن كتاب موسى كه پيشوا و رحمت بود (نشانههاى آن
را بيان كرده) و اين كتاب هماهنگ با نشانههاى تورات است، در حالى كه به زبان عربى
و فصيح و گوياست تا ظالمان را انذار كند و نيكوكاران را بشارت دهد.
13- كسانى كه گفتند پروردگار ما اللَّه است، سپس استقامت به خرج دادند نه ترسى
براى آنهاست و نه غمى دارند.
14- آنها اهل بهشتند، و جاودانه در آن مىمانند، اين پاداش اعمالى است كه
انجام مىدادند.
شان نزول:
مفسران براى نخستين آيه مورد بحث شان نزولهاى متعددى نقل كردهاند:
1- اين آيه در مورد" ابو ذر غفارى" است كه در مكه اسلام آورد و
قبيله او (بنى غفار) نيز به دنبال او ايمان آوردند، (و از آنجا كه قبيله بنى غفار
باديهنشين و فقير بودند كفار قريش كه مردانى ثروتمند و شهرنشين بودند گفتند: اگر
اسلام چيز خوبى بود اين بىسر و پاها بر ما سبقت نمىگرفتند!) در اينجا بود كه آيه
فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
2- يك كنيز رومى در مكه بود به نام ذى النيرة [1] كه دعوت پيامبر ص را به سوى اسلام اجابت كرد
بزرگان قريش گفتند: اگر آنچه را محمد ص آورده چيز خوبى بود" ذى
النيرةها" بر ما مقدم نمىشدند! 3- گروهى از قبايل باديهنشين مكه پيش از
مردم شهر به اسلام روى آوردند، اشراف مكه گفتند: اگر اسلام چيز خوبى بود اين
شترچرانها! بر ما سبقت نمىگرفتند.
[1]" ذى النيرة" از زنانى
بود كه زود اسلام را پذيرفت و به همين جهت ابو جهل او را شكنجه و آزار مىداد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 21 صفحه : 316