responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 21  صفحه : 316

دروغ قديمى است! 12- و پيش از آن كتاب موسى كه پيشوا و رحمت بود (نشانه‌هاى آن را بيان كرده) و اين كتاب هماهنگ با نشانه‌هاى تورات است، در حالى كه به زبان عربى و فصيح و گوياست تا ظالمان را انذار كند و نيكوكاران را بشارت دهد.

13- كسانى كه گفتند پروردگار ما اللَّه است، سپس استقامت به خرج دادند نه ترسى براى آنهاست و نه غمى دارند.

14- آنها اهل بهشتند، و جاودانه در آن مى‌مانند، اين پاداش اعمالى است كه انجام مى‌دادند.

شان نزول:

مفسران براى نخستين آيه مورد بحث شان نزولهاى متعددى نقل كرده‌اند:

1- اين آيه در مورد" ابو ذر غفارى" است كه در مكه اسلام آورد و قبيله او (بنى غفار) نيز به دنبال او ايمان آوردند، (و از آنجا كه قبيله بنى غفار باديه‌نشين و فقير بودند كفار قريش كه مردانى ثروتمند و شهرنشين بودند گفتند: اگر اسلام چيز خوبى بود اين بى‌سر و پاها بر ما سبقت نمى‌گرفتند!) در اينجا بود كه آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.

2- يك كنيز رومى در مكه بود به نام ذى النيرة [1] كه دعوت پيامبر ص را به سوى اسلام اجابت كرد بزرگان قريش گفتند: اگر آنچه را محمد ص آورده چيز خوبى بود" ذى النيرةها" بر ما مقدم نمى‌شدند! 3- گروهى از قبايل باديه‌نشين مكه پيش از مردم شهر به اسلام روى آوردند، اشراف مكه گفتند: اگر اسلام چيز خوبى بود اين شترچرانها! بر ما سبقت نمى‌گرفتند.


[1]" ذى النيرة" از زنانى بود كه زود اسلام را پذيرفت و به همين جهت ابو جهل او را شكنجه و آزار مى‌داد.

نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 21  صفحه : 316
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست