فوق شامل حال آنها نمى‌شود؟

در پاسخ مى‌توان گفت: آيه از پرهيزگاران بلند پايه‌اى سخن مى‌گويد كه از همان ابتدا قدم در بهشت مى‌نهند، و اما از گروه ديگر ساكت است.

اين احتمال نيز وجود دارد كه اين دسته نيز بعد از ورود در بهشت ديگر بيمى از بازگشت به دوزخ ندارند، و در امن و امانند، يعنى آيه فوق حال آنها را بعد از ورود در بهشت ترسيم مى‌كند.

از اين گذشته، اگر فضل الهى در دنيا شامل حال آنها نبود هرگز نمى‌توانستند آن حسنات را بجا آورند، او به آنها عقل و دانش داد، او پيامبران الهى و كتب آسمانى را فرستاد، و او توفيق هدايت و عمل را شامل حالشان كرد.

آرى بهره‌گيرى از اين توفيقات بزرگ و رسيدن به آن همه پاداش در پرتو اين توفيقات،" فوز عظيم" و پيروزى بزرگى است كه جز در سايه لطف او حاصل نمى‌شود.

[1] در باره اعراب" فضلا" چند احتمال داده شده است: نخست اينكه" مفعول مطلق" براى فعل محذوفى است (فضلهم فضلا) ديگر اينكه" مفعول لاجله" است، و يا حال.