در مرحله سوم به لباسهاى زيباى آنها اشاره كرده مى‌افزايد:" آنها لباسهايى از حرير لطيف و نازك و ضخيم مى‌پوشند، و در برابر يكديگر بر تختها جاى دارند" (يَلْبَسُونَ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُتَقابِلِينَ‌).

" سندس" به پارچه‌هاى ابريشمين نازك و لطيف مى‌گويند، و بعضى قيد زربافت را نيز به آن افزوده‌اند.

" استبرق" به معنى پارچه‌هاى ابريشمى ضخيم است، و جمعى از اهل لغت و مفسران آن را معرب كلمه فارسى" استبر يا ستبر" (به معنى ضخيم) مى‌دانند، اين احتمال نيز هست كه ريشه آن عربى باشد و از" برق" (به معنى تلالؤ) گرفته شده است، به خاطر درخشندگى خاصى كه اين گونه پارچه‌ها دارد.

البته در بهشت گرما و سرماى شديدى وجود ندارد تا به وسيله پوشيدن لباس دفع شود، بلكه اينها اشاره به لباسهاى متنوع و گوناگون بهشتى است، و همانگونه كه قبلا گفته‌ايم الفاظ و كلمات ما كه براى رفع حاجت در زندگى روزمره دنيا وضع شده قادر نيست مسائل آن جهان بزرگ و كامل را توصيف كند، بلكه تنها مى‌تواند اشاراتى به آن باشد.

بعضى نيز تفاوت اين لباسها را اشاره به تفاوت مقام قرب بهشتيان دانسته‌اند.

ضمنا متقابل بودن بهشتيان با يكديگر و حذف هر گونه تفاوت و برترى- جويى در ميان آنها اشاره‌اى است به روح انس و اخوتى كه بر جلسات آنها حاكم است، جلساتى كه جز صفا و روحانيت و معنويت در فضاى آن چيزى وجود ندارد.