" بطش" (بر وزن نقش) به معنى گرفتن چيزى است با قدرت، و در اينجا به معنى گرفتن براى مجازات شديد است، و توصيف" بطشة" به" كبرى" اشاره به مجازات سخت و سنگينى است كه در انتظار اين گروه مى‌باشد.

خلاصه اينكه به فرض كه مجازاتهاى مقطعى آنها تخفيف يابد يا قطع شود مجازات سخت و نهايى در انتظار آنها است، و راه گريزى از آن ندارند.

" منتقمون" از ماده" انتقام" چنان كه قبلا نيز گفته‌ايم به معنى مجازات كردن است، هر چند كلمه انتقام در استعمالات روزمره كنونى معنى ديگرى مى‌بخشد كه توأم با فرونشاندن آتش خشم و سوز دل است، ولى در معنى لغوى آن اين امور وجود ندارد.

نكته:" منظور از" دخان مبين" چيست"؟

در اينكه منظور از دخان (دود) كه در اين آيات به عنوان نشانه‌اى از عذاب الهى مطرح شده است چيست؟ در ميان مفسران گفتگو است، و در اينجا دو نظريه عمده وجود دارد:

1- اشاره به مجازاتى است كه كفار قريش در عصر پيامبر ص به آن مبتلا شدند، زيرا حضرت در حق آنها نفرين كرد و عرضه داشت‌

اللهم سنين كسنى يوسف!

" خداوندا سالهاى قحطى و خشكى را همانند سالهاى زمان يوسف دامن‌گير آنها كن"!.

بعد از اين ماجرا چنان قحطسالى در محيط مكه رخ داد كه از گرسنگى و تشنگى هنگامى كه به آسمان نگاه مى‌كردند گويى در ميان آنها و آسمان دود و دخانى وجود داشت، كار آن قدر بر آنان سخت شد كه مردارها و استخوانهاى حيوانات مرده را مى‌خوردند.