ترجمه:

9- هر گاه از آنها سؤال كنى چه كسى آسمانها و زمين را آفريده؟ مسلما مى‌گويند: خداوند قادر و دانا آنها را آفريده است.

10- همان كسى كه زمين را گاهواره و محل آرامش شما قرار داد و براى شما در آن راههايى آفريد تا هدايت شويد (و به مقصد رسيد).

11- و آن كسى كه از آسمان آبى فرستاد به مقدار معين، و به وسيله آن سرزمين مرده را حيات بخشيديم، و همين گونه در قيامت زنده مى‌شويد! 12- و همان كسى كه همه زوجها را آفريد، و براى شما از كشتيها و چهارپايان مركبهايى قرار داد كه بر آن سوار شويد.

13- تا بر پشت آنها به خوبى قرار گيريد، سپس نعمت پروردگارتان را هنگامى كه بر آنها سوار شديد متذكر شويد، و بگوئيد پاك و منزه است كسى كه اين را مسخر ما ساخت و گرنه ما توانايى آن را نداشتيم.

14- و ما به سوى پروردگارمان بازمى‌گرديم.

تفسير: بخشى از دلائل توحيد

از اينجا بحث پيرامون توحيد و شرك شروع مى‌شود، نخست از فطرت و سرشت آنها براى اثبات توحيد كمك مى‌گيرد، و بعد از دلائل موجود در نظام عالم هستى، و ضمن بيان پنج نمونه از مواهب پروردگار، حس شكرگزارى آنها را برمى‌انگيزد، و بعد به ابطال اعتقاد خرافى آنها پيرامون بتها و انواع شرك مى‌پردازد.

در قسمت اول مى‌فرمايد:" هر گاه از آنها سؤال كنى چه كسى آسمانها و زمين را آفريده مسلما در پاسخ مى‌گويند خداوند عزيز و عليم" (وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ‌).

اين تعبير كه در چهار آيه از آيات قرآن مجيد با تفاوت مختصرى آمده است‌