نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 21 صفحه : 147
حم، و سوگند به اين كتاب مقدس كه از اين حروف تشكيل يافته است.
***
در دومين آيه اين سوره چنان كه گفتيم به" قرآن مجيد" سوگند ياد
كرده مىفرمايد" قسم به اين كتاب آشكار" (وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ).
كتابى كه محتوايش روشن، معارفش آشكار، تعليماتش زنده، احكامش سازنده، و
برنامههايش حساب شده است، كتابى كه خود دليل حقانيت خويش است، آفتاب آمد دليل
آفتاب [1]
***
اما
ببينيم اين سوگند براى چه منظورى ذكر شده است؟ آيه بعد اين حقيقت را روشن ساخته
مىگويد:" بطور مسلم ما قرآن را (كه سند حقانيت پيامبر اسلام است) در شبى
پربركت نازل كرديم" (إِنَّا
أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ).
" مبارك" از ماده" بركت" به معنى سودمند و جاويدان و
پردوام است.
اين كدام شب است كه مبدأ خيرات و سرچشمه خوبيهاى پايدار مىباشد؟
غالب مفسران آن را به شب قدر تفسير كردهاند، شب پربركتى كه مقدرات جهان بشريت
با نزول قرآن رنگ تازهاى به خود گرفت، شبى كه سرنوشت خلايق و مقدرات يكسان در آن
رقم زده مىشود، آرى قرآن در شبى سرنوشتساز، بر قلب پاك پيامبر نازل شد.
اين نكته لازم به تذكر است كه ظاهر آيه اين است كه تمام قرآن در شب قدر نازل
گرديد.
[1] در باره فلسفه سوگندهاى قرآن و
هدف اصلى از آن در تفسير جزء آخر قرآن مجيد ذيل آيات فراوانى كه در آن سوگندهاى
مكرر ديده مىشود به خواست خدا بحث خواهيم كرد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 21 صفحه : 147