جز آنچه را معتقدم به شما ارائه نمى‌دهم، و شما را جز به طريق حق و پيروزى دعوت نمى‌كنم (دستور همان قتل موسى است).

تفسير: آيا كسى را به خاطر دعوت به سوى خدا مى‌كشند؟!

از اينجا فراز ديگرى از تاريخ موسى ع و فرعون شروع مى‌شود كه در قرآن مجيد تنها در اين سوره مطرح شده است و آن داستان" مؤمن آل فرعون" است، كه از نزديكان فرعون بود دعوت موسى ع را به توحيد پذيرفت ولى ايمان خود را آشكار نمى‌كرد، زيرا خود را موظف به حمايت حساب شده از موسى ع مى‌ديد، هنگامى كه مشاهده كرد با خشم شديد فرعون جان موسى ع به خطر افتاده مردانه قدم پيش نهاد و با بيانات مؤثر خود توطئه قتل او را بر هم زد.

در نخستين آيه مى‌فرمايد:" مرد مؤمنى از آل فرعون كه ايمان خود را كتمان مى‌كرد گفت: آيا مى‌خواهيد كسى را به قتل برسانيد بخاطر اين كه مى‌گويد پروردگار من" اللَّه" است"؟! (وَ قالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمانَهُ أَ تَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ‌).

" در حالى كه معجزات و دلائل روشنى از سوى پروردگارتان با خود آورده است" (وَ قَدْ جاءَكُمْ بِالْبَيِّناتِ مِنْ رَبِّكُمْ‌).

آيا شما مى‌توانيد معجزات او را مانند معجزه عصا و يد بيضا انكار كنيد؟ آيا همه با چشم خود غلبه او را بر ساحران نديديد تا آنجا كه ساحران در برابر او تسليم شدند، و به تهديدهاى ما گوش ندادند، و جان خود را بر سر ايمانشان به خداى موسى ع نهادند؟ آيا به راستى چنين كسى را مى‌توان ساحر خواند؟! خوب فكر كنيد، دست به كار عجولانه و شتاب‌زده‌اى نزنيد، و در عاقبت كار