3- يك نكته ادبى‌

در اينكه مرجع ضمير در جمله" لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً" ... (ولى ما آن را نورى قرار داديم) چيست؟ گفتگو است: بعضى گفته‌اند منظور همان قرآن، بزرگ كتاب آسمانى پيامبر اسلام ص است، اين احتمال نيز وجود دارد كه منظور از اين نور نور الهى" ايمان" باشد.

ولى مناسبتر از هر دو اين است كه به" قرآن و ايمان" هر دو بازگردد، و چون اين دو به يك حقيقت منتهى مى‌شود، بازگشت ضمير مفرد به آن بى‌مانع است.

بارالها! به ما آن چنان ظرفيت و شكيبايى مرحمت كن كه به هنگام نعمت طغيان نكنيم، و در برابر مصائب و بلاها زانو نزنيم.

خداوندا! در آن روز كه ظالمان و مستكبران حيران و سرگردان و بى‌پناهند، و مؤمنان در كنف حمايتت مصون و محفوظند، ما را در صف مؤمنان مخلص قرار ده.

آمين يا رب العالمين پايان سوره شورى و پايان جلد بيستم تفسير نمونه 5/ جمادى الاولى/ 1405 7/ 11/ 1363