ما همين اندازه مى‌بينيم كه مردانى بزرگ آمدند و مسائلى به ما ارائه كرده‌اند كه از قدرت بشر خارج است و ارتباط آنها را با خارج از جهان ماده مسلم مى‌سازد، اما اين ارتباط مرموز چگونه است؟ براى ما روشن نيست، مهم اين است كه ما مى‌دانيم چنين ارتباطى وجود دارد.

چند حديث پيرامون مساله وحى‌

روايات فراوانى پيرامون مساله وحى در منابع اسلامى وارد شده كه گوشه‌هايى از اين ارتباط اسرار آميز پيامبران را با مبدء وحى روشن مى‌سازد:

1- از بعضى از روايات استفاده مى‌شود هنگامى كه وحى بر پيامبر ص از طريق فرشته نازل مى‌شد حال پيامبر عادى بود، اما هنگامى كه ارتباط مستقيم و بدون واسطه برقرار مى‌گشت، پيامبر ص سنگينى فوق العاده‌اى احساس مى‌كرد، تا آنجا كه گاه مدهوش مى‌شد، چنان كه در توحيد صدوق از امام صادق ع نقل شده كه از حضرتش پرسيدند: الغشية التي كان تصيب رسول اللَّه (ص) اذا نزل عليه الوحى؟

قال ذلك اذا لم يكن بينه و بين اللَّه احد، ذاك اذا تجلى اللَّه له:

" آن حالت مدهوشى كه به پيامبر ص به هنگام وحى دست مى‌داد چه بود؟ فرمود: اين در هنگامى بود كه در ميان او و خداوند هيچكس واسطه نبود و خداوند مستقيما بر او تجلى مى‌كرد"! [1] 2- ديگر اين كه هنگامى كه جبرئيل بر آن حضرت ص نازل مى‌شد بسيار مؤدبانه و توام با احترام بود، چنان كه در حديثى از امام صادق ع آمده است:

كان جبرئيل اذا اتى النبى قعد بين يديه قعدة العبيد، و كان لا يدخل حتى ليستاذنه:

" هنگامى كه جبرئيل خدمت پيامبر ص مى‌آمد همچون بندگان‌

[1]" توحيد صدوق" طبق نقل بحار الانوار جلد 18 صفحه 256