وظيفه تو تنها ابلاغ رسالت است، و هنگامى كه ما رحمتى از سوى خود به انسان مى‌چشانيم مغرور و غافل مى‌شود. و اگر بلائى به خاطر اعمالى كه انجام داده‌اند به آنها رسد به كفران مى‌پردازند.

49- مالكيت و حاكميت آسمانها و زمين از آن خدا است، هر چه را بخواهد مى‌آفريند و به هر كس اراده كند دختر مى‌بخشد و به هر كس بخواهد پسر.

50- يا اگر اراده كند پسر و دختر هر دو به آنها مى‌دهد و هر كس را بخواهد عقيم مى‌گذارد!

تفسير: فرزندان همه هداياى او هستند

از آنجا كه در آيات گذشته گوشه‌اى از مجازات دردناك و هول و وحشت كافران و ظالمان منعكس شده، در آيات مورد بحث روى سخن را به همه مردم كرده، به آنها هشدار مى‌دهد پيش از آنكه گرفتار چنان سرنوشت شومى شوند دعوت پروردگارشان را اجابت كرده به راه حق باز آيند.

مى‌فرمايد:" دعوت پروردگار خويش را اجابت كنيد پيش از آنكه روزى فرا رسد كه ديگر بازگشتى براى آن در برابر اراده پروردگار نيست" (اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ‌) [1] و اگر تصور كنيد در آن روز پناهگاهى جز سايه لطف او، و مدافعى جز رحمت او وجود دارد اشتباه است، چرا كه" در آن روز براى شما نه ملجا و پناهى است كه در برابر عذاب الهى پناهتان دهد، و نه يار و ياورى كه از شما دفاع كند" (ما لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَ ما لَكُمْ مِنْ نَكِيرٍ).

جمله" يَوْمٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ‌" اشاره به روز قيامت است، نه روز مرگ، و تعبير" من اللَّه" اشاره به اين است كه در برابر اراده و فرمان او دائر بر عدم‌

[1]" من اللَّه" در جمله فوق ممكن است به معنى" من قبل اللَّه" باشد، يعنى از سوى خدا بازگشتى نيست، و ممكن است به معنى" فى مقابل اللَّه" باشد، يعنى در مقابل اراده پروردگار كسى قدرت باز گرداندن به دنيا را ندارد