ترجمه:

21- آيا معبودانى دارند كه آئينى براى آنها بى اذن خداوند تشريع كرده‌اند؟ اگر مهلت مقررى براى آنها نبود در ميانشان داورى مى‌شد (و دستور عذاب صادر مى‌گشت) و براى ظالمان عذاب دردناكى است.

22- در آن روز ستمگران را مى‌بينى كه از اعمالى كه انجام داده‌اند سخت بيمناكند، اما آنها را فرو مى‌گيرد، اما كسانى كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند در بهترين باغهاى بهشتند، و هر چه بخواهند نزد پروردگارشان براى آنها فراهم است اين است فضل بزرگ.

23- اين همان چيزى است كه خداوند بندگانش را كه ايمان آورده‌اند و عمل صالح انجام داده‌اند به آن نويد مى‌دهد، بگو من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى‌كنم جز دوست داشتن نزديكانم و هر كس عمل نيكى انجام دهد بر نيكى‌اش مى‌افزائيم، چرا كه خداوند آمرزنده و شكرگزار است.

شان نزول:

در تفسير مجمع البيان شان نزولى براى آيات 23 تا 26 اين سوره از پيامبر گرامى اسلام ص نقل شده است كه حاصلش چنين است:

" هنگامى كه پيامبر وارد مدينه شد و پايه‌هاى اسلام محكم گرديد، انصار گفتند ما خدمت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله مى‌رسيم و عرض مى‌كنيم: اگر مشكلات مالى پيدا شد اين اموال ما بدون هيچگونه قيد و شرط در اختيار تو قرار دارد، هنگامى كه اين سخن را خدمتش عرض كردند آيه‌ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌:" بگو من مزدى از شما در برابر رسالت جز محبت نزديكانم نمى‌طلبم" نازل شد، و پيامبر ص بر آنها تلاوت كرد سپس فرمود نزديكان مرا بعد از من دوست داريد، آنها با خوشحالى و رضا و تسليم از محضرش بيرون آمدند، اما منافقان گفتند اين سخنى است كه او بر خدا افترا بسته،