آنها است.

سپس به توصيف ديگرى از افعال او پرداخته مى‌گويد:" براى شما همسرانى از جنس خودتان قرار داد، و همچنين از چهارپايان جفتهايى آفريد، و شما را بدينوسيله تكثير مى‌كند" (جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً وَ مِنَ الْأَنْعامِ أَزْواجاً يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ‌) [1] اين خود يكى از نشانهاى بزرگ تدبير پروردگار و ربوبيت و ولايت او است كه براى انسانها همسرانى از جنس خودشان آفريده، كه از يك سو مايه آرامش روح و جان او هستند، و از سوى ديگر مايه بقاء نسل و تكثير مثل و تداوم وجود او.

گرچه قرآن با توجه به خطاب" يذرؤكم" (شما انسانها را تكثير مى‌كند) اين معنى را در مورد انسان بيان داشته، ولى ناگفته پيداست كه اين حكم از نظر تكثير مثل در مورد چهارپايان و موجودات زنده ديگر نيز جارى است، در واقع خداوند نخواسته است در يك خطاب جمع كند، و از مقام والاى او بكاهد، لذا خطاب را تنها به انسانها كرده، تا حكم بقيه نيز به تبع انسانها روشن شود.

در توصيف سومى كه در اين آيه ذكر شده مى‌فرمايد:" هيچ چيزى همانند او نيست" (لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‌ءٌ).

اين جمله در حقيقت پايه اصلى شناخت تمام صفات خدا است كه بدون توجه به آن به هيچيك از اوصاف پروردگار نمى‌توان پى برد، زيرا خطرناكترين پرتگاهى كه بر سر راه پويندگان طريق" معرفة اللَّه" قرار دارد همان پرتگاه‌

[1] ضمير" فيه" به" تدبير" يا" جعل ازواج" باز مى‌گردد- ضمنا" يذرؤ" از ماده" ذرا" (بر وزن زرع) به معنى" خلقت و آفرينش" است، لكن آفرينشى كه با ظاهر ساختن افراد توام باشد، و به معنى پراكنده ساختن و منتشر نمودن نيز آمده است‌