است‌ [1] در اينجا سؤالى مطرح است و آن اينكه آيا از جمله" لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرى‌ وَ مَنْ حَوْلَها" استفاده نمى‌شود كه هدف از نزول قرآن انذار مردم مكه و اطراف آن است؟ آيا اين تعبير با جهانى بودن اسلام تضاد ندارد؟! پاسخ اين سؤال با توجه به يك نكته روشن مى‌شود، و آن اينكه: كلمه" ام القرى" كه يكى از نامهاى مكه است از دو واژه تركيب يافته" ام" كه در اصل به معنى اساس و ابتدا و آغاز هر چيزى است، و مادر را هم به همين جهت" ام" مى‌گويند كه اساس و اصل فرزندان است.

و" قرى" كه جمع" قريه" به معنى هر گونه آبادى و شهر است، اعم از شهرهاى بزرگ و كوچك يا روستاها، و شواهد زيادى نيز در قرآن بر اين معنى وجود دارد.

اكنون ببينيم چرا" مكه" را" ام القرى" ناميده‌اند؟ (مادر و اصل همه آباديها).

روايات اسلامى تصريح مى‌كند كه همه زمين نخست زير آب غرق بود و خشكيها تدريجا سر از آب بيرون آوردند (علم امروز نيز اين معنى را پذيرفته است).

اين روايات مى‌گويد: نخستين نقطه‌اى كه از زير آب سر برآورد" كعبه بود، و سپس خشكيهاى زمين از كنار آن گسترش يافت كه از آن به عنوان دحو الارض (گسترش زمين) ياد شده است.

با توجه به اين تاريخچه روشن مى‌شود كه" مكه" اصل و اساس و آغاز همه‌

[1] توجه داشته باشيد" انذار" به دو مفعول متعدى مى‌شود كه در آيه مورد بحث در جمله اول مفعول اول آن ذكر شده، و در جمله دوم مفعول دوم، البته گاه مفعول دوم آن همراه" با" مى‌باشد و مى‌گويند انذره بذلك‌