محتواى سوره مؤمن‌

سوره مؤمن نخستين سوره از" حواميم" است (حواميم هفت سوره از قرآن است كه با" حم" شروع مى‌شود و پشت سر هم قرار گرفته و همه از سوره‌هاى مكى است).

طبيعت اين سوره همانند ساير سوره‌هاى مكى بحث از مسائل مختلف اعتقادى و مبانى و اصول دين است، چرا كه نياز مسلمانان در آن دوران بيش از همه تقويت پايه‌هاى عقيدتى بود.

محتواى اين سوره مجموعه‌اى است از" قهر" و" لطف"،" انذار" و" بشارت" مبارزه منطقى قاطع و كوبنده با جباران و مستكبران، و لطف و مرحمت به مؤمنان حق طلب و حق جو.

ويژگى اين سوره فرازى است از داستان موسى ع و فرعون مربوط به" مؤمن آل فرعون" كه تنها در همين سوره مطرح شده و در جاى ديگر قرآن نيست، داستان همان مرد با ايمان و بسيار هوشيار و مدبرى كه در زمره شخصيتهاى فرعونى بود، ولى در باطن به موسى ع ايمان آورده، و سنگر مطمئنى براى دفاع از موسى ع و آئينش بود و بطورى كه خواهيم ديد در آن لحظاتى كه موسى ع در خطر مرگ قرار گرفت او با روشى بسيار زيركانه و ظريف به يارى او شتافت و او را از مرگ نجات داد!.

نامگذارى اين سوره به سوره" مؤمن" نيز به خاطر همين است كه شرح مجاهدتهاى او، بيش از" 20 آيه" از اين سوره، يعنى حدود يك چهارم از مجموع آيات اين سوره را فرا گرفته است.