ببخشد كه او ارحم الراحمين است"! [1]" ولى" در اينجا به معنى دوست، و" حميم" در اصل به معنى آب داغ و سوزان است، و اگر به عرق بدن حميم گفته مى‌شود به خاطر گرمى آن است، و حمام را نيز به همين مناسبت حمام مى‌گويند، به دوستان پر محبت و گرم و داغ نيز" حميم" گفته مى‌شود و منظور در آيه همين است.

قابل توجه اينكه مى‌فرمايد: كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ‌" گويا يك دوست گرم و صميمى است" اشاره به اين كه اگر واقعا در صف دوستان صميمى هم در نيايد حد اقل در ظاهر چنين خواهد بود.

" به اين خصلت نمى‌رسد مگر كسانى كه داراى صبر و استقامتند" (وَ ما يُلَقَّاها إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا) [2]" و به اين خوى و خلق عظيم نمى‌رسد مگر كسانى كه بهره بزرگى از ايمان و تقوى و اخلاق دارند" (وَ ما يُلَقَّاها إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ‌).

آرى انسان مدتها بايد خودسازى كند تا بتواند بر خشم و غضب خويش چيره گردد، بايد در پرتو ايمان و تقوى آن قدر روح او وسيع و قوى شود كه به آسانى از آزار دشمنان متاثر نگردد، و حس انتقام‌جويى در او شعله‌ور نشود، روحى بزرگ، و شرح صدر كافى لازم است تا شخص به چنين مرحله‌اى از كمال انسانيت به رسد كه بديها را با نيكى پاسخ گويد، و در راه خدا و براى رسيدن‌

[1] بحار الانوار جلد 21 صفحه 132

[2] ضمير يلقها به" خصلت" يا" وصيت" كه مستفاد از جمله سابق است باز مى‌گردد