و به همين دليل در برابر خدا و پيامبرشان" هود" به طغيان و سركشى و تكذيب و انكار برخاستند.

اما قرآن در پاسخ اين ادعا مى‌گويد:" آيا آنها نمى‌دانستند خداوندى كه آنان را آفريده از آنها قويتر است"؟! (أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً).

نه تنها خالق آنها كه خالق تمام آسمانها و زمين است، اصلا اين دو قدرت قابل مقايسه نيست، قدرت ناچيز وابسته فانى كجا، و قدرت بى‌انتهاى جاودانى و ذاتى حق كجا؟ و خاك را با آفريننده افلاك چه نسبت؟ ما للتراب و رب الارباب؟ [1] در پايان آيه مى‌افزايد:" آنها بر اثر اين پندار بى‌اساس پيوسته آيات ما را انكار مى‌كردند" (وَ كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ‌).

اين تند باد عجيب چنان كه در آيات ديگر قرآن آمده چنان آنها را از زمين‌

[1] در واقع اين تعبير شبيه جمله" اللَّه اكبر" است كه خدا را برتر و بالاتر از همه موجودات معرفى مى‌كند، در حالى كه اصلا اين دو قابل مقايسه نيستند، ولى چون خداوند با زبان ما با ما سخن مى‌گويد اين تعبيرات در كلام او ديده مى‌شود