6- مواعظ و اندرزهاى گوناگون كه در لابلاى مباحث فوق آمده و به آنها روح و حيات بيشترى مى‌بخشد، مخصوصا دعوت به استقامت در راه حق، و طريقه برخورد منطقى با دشمنان و طرز راهنمايى آنها به آئين خداوند.

7- سرانجام سوره را با بحث جالب و كوتاهى پيرامون" آيات آفاقى و انفسى پروردگار" و بازگشتى بر مساله معاد پايان مى‌بخشد.

فضيلت تلاوت اين سوره‌

در حديثى از پيغمبر گرامى اسلام مى‌خوانيم:

من قرا" حم السجدة" اعطى بكل حرف منها عشر حسنات:

" هر كس كه" حم سجده" را بخواند خداوند به تعداد هر حرفى از آن ده حسنه به او عطا مى‌كند" [1] در حديث ديگرى از امام صادق ع آمده است:

من قرا" حم السجدة" كانت له نورا يوم القيامة مد بصره، و سرورا، و عاش فى هذه الدنيا مغبوطا محمودا:

" كسى كه" حم سجده" را تلاوت كند اين سوره در قيامت نورى در برابر او مى‌شود تا آنجا كه چشمش كار مى‌كند، و مايه سرور و خوشحالى او خواهد بود، و در اين دنيا نيز مقامى شايسته پيدا مى‌كند كه مايه غبطه ديگران مى‌شود" [2] در حديث ديگرى از" بيهقى" نقل شده كه" خليل بن مره" مى‌گويد:

پيامبر ص هيچ شب به خواب نمى‌رفت مگر اينكه سوره" تبارك" و" حم سجده" را مى‌خواند [3] مسلم است آيات بيدار كننده اين سوره با آن همه مواعظ روشنى بخش، و آن معارف غنى و پرمايه، در صورتى كه با تلاوت جذب روح انسان گردد،

[1] و [2] مجمع البيان آغاز سوره حم سجده (جلد 9 صفحه 2)

[3]" روح المعانى" جلد 24 صفحه 84